AFLEVERING 4 | Viva la Bonaire

Oelala, zijn we weer! Dit keer vanaf het buureiland Bonaire. Ik zit hier heerlijk in een crêperie aan de boulevard te genieten van een kiwi/pineapple smoothie, met een azuurblauwe zee voor me, een palmboom die mijn view belemmerd en een klein wolkje aan de lucht voor wat schaduw, maar grotendeels is er zon met een temperatuur van 31 'C. Oftewel, ik mag niet klagen.

Ik ben namelijk een heerlijk weekendje weg/op vakantie op Bonaire. Met een propellervliegtuig heb ik welgeteld 15 minuten in een vliegtuig gezeten. Je stijgt op, je mag 3 minuten jezelf vermaken zonder riemen aan en je daalt weer haha. Wel grappig om te horen dat de stewardess vroeg of we er met zijn allen voor wilden zorgen of we het vliegtuig in balans wilden maken, door verspreid in het vliegtuig te gaan zitten. Nog nooit meegemaakt, wel grappig. Vanavond vlieg ik weer terug in hetzelfde vliegtuig en mag ik nog 1.5 maand genieten van Curaçao.

Wat ik allemaal op Bonaire heb gedaan? Veel! En vooral genoten van al het moois. Zo heb ik de eerste dag heerlijk op het strand gelegen, en heb ik me vooral totaal overgegeven aan de ontspanning. De dag erna heb ik verschillende strandjes bezocht. Echt waar adembenemend; de kleuren zijn werkelijk waar prachtig, dat in combinatie met de ontzettend relaxte sfeer op het eiland, maakt het gevoel helemaal af. Zoals wellicht veel mensen wel weten is het een watersport eiland. Veel toeristen gaan dan ook op verschillende plekken duiken. Ik heb die dag echter alleen maar gesnorkeld. Met snorkelen zag ik al zo veel moois. Het koraal is helemaal intact; er is heel veel koraal, waardoor er zo veel kleuren bij elkaar zijn en je gewoon niet weet waar je moet kijken. Door het vele koraal zijn er eveneens veel vissen, echt heel veel! Hele scholen van verschillende vissen zwemmen onder je, echt wauw! Tussendoor komt er dan een schildpad of een rog voorbij zwemmen. Eén rog was zo indrukwekkend. Hij was, denk ik, 1.5 à 2 m breed en had een staart van ongeveer 2 m, met een 'gezicht' van Donald Duck. Very funny! Ik was vooral blij dat de rog op de bodem bleef zwemmen en ik aan de oppervlakte bleef drijven. Naast het snorkelen ben ik gaan windsurfen! De beste condities ter wereld vind je hier op het eiland. Een harde en gelijkmatige wind, maar tot weinig tot geen golven en het water wat maar 50 cm hoog is. Oftewel perfect om het voor de tweede keer te proberen!

Gisteren was eveneens een prachtige dag. Ik werd uit mezelf best vroeg wakker, vervolgens heb ik heerlijk genoten van een warme douche #zolekker. Daarna heb ik een afspraak gemaakt voor een gidsduik.. want tja, je bent op Bonaire: dan moet je een duik maken als je je PADI hebt. Dit was pas in de middag, dus in de ochtend ben ik naar het National Park Slagbaai geweest. Slagbaai is het meest westelijke gedeelte van het eiland, waardoor je alleen met pickup of andere veel te grote auto het terrein op mocht. Was ik even blij (dit had ik natuurlijk wel van te voren uitgezocht ;) ) dat ik een pickup had. Zie je het al voor je: een meisje, veel krullen, zonnebril op, in haar eentje, muziekje aan, ramen open, crossend door de offroad wegen?! Het was zooo cool! Ik zeg volgend jaar ga ik de bergen in. Wat een kick kreeg ik ervan. Met als einddoel een paar prachtige azuurblauwe baaitjes, waar ik wederom natuurlijk ging snorkelen. dit keer erg bijzonder: het rif start bijna aan het land, waardoor de vissen simpelweg bij de eerste stap in de zee onder je zwemmen. Dan heb ik het natuurlijk niet over een vis ter grote van een goudvis :P

Na mijn mooie rijkunsten reed ik weer terug naar Kralendijk om er te gaan duiken. Op een hele mooie plek (The Wall) mocht ik dit keer mijn eerste duik maken als officiële duiker, én dat op Bonaire. Just wauw! Er waren zoooo veeel vissen. Overal. Parende vissen. Vissen van 2 m. Baracuda's in een school of gewoon een maatje groter (het mag misschien geen haai zijn, wel een beetje eng). Verschillende kwallen. Vissen die kwallen aan het eten waren. Vissen die andere visjes aan het eten waren. Het water was zo ontzettend helder, het koraal was zo kleurrijk en het was allemaal zo veel. Ik denk dat mensen met ADHD overprikkeld zouden worden. In één woord fantastisch!

....ondertussen word ik herkent door twee meisjes die ik had ontmoet op Curaçao en vragen ze zich af wat ik vandaag ga doen: niks, want ik heb geen auto haha. Dus super chill, mocht ik met ze mee op pad, bij hen douchen en hebben ze me uiteindelijk naar het vliegveld gebracht. Zo lief!!! De andere dagen heb ik overigens helemaal alleen doorgemaakt. Alleen uiteten. Alleen 'stappen', na 3 biertjes ben ik toch maar naar huis gegaan. Alleen crossen in een pickup is overigens wel heel cool. Ik was wat alleen, wat af en toe jammer was; ik kon niet echt met mensen hele verhalen delen en over het leven praten, dat was een beetje jammer. De andere kant ervan was dat ik even helemaal tot rust kon komen en totale ontspanning had.

Het verhaal gaat vanaf nu dus weer verder op de Flamingo Airport van Bonaire. Waar ik aan het wachten ben tot we mogen boarden. Ik gok dat we wederom met 20 man in een vliegtuig zullen zitten. Wel leuk om te vertellen.. Mensen op Curaçao/Caribean nemen meestal overal uitgebreid de tijd voor. Tijd is maar een getal. Maar met vliegtuigen vertrekken ze zo een half uur eerder dan gepland haha xD. Wat houd ik van dit land; lekker doen waar ze zelf zin in hebben, zolang je het maar met liefde doet!

Ik zit even te denken wat ik de afgelopen tijd allemaal heb gedaan. De kern: alles gaat zo zijn gangetje. Ondertussen voel alles zo normaal. Ik weet waar alles is, hoe laat wanneer wat waar is. Oftewel het voelt als een tweede thuis. Nog anderhalve maand en dan vlieg ik alweer terug naar Nederland. Het gaat zo snel.. bizar. Over drie weken komen mijn ouders en daarna heb ik nog maar twee weken. Op de korte termijn denk ik: waarom ga ik NU alweer naar huis? Voor de lange termijn is het perfect. In Nederland aan het werk met oog op een toekomst waarbij je werkelijk geld -verdiend-, i.p.v. alleen maar doneert/uitgeeft haha.

Deze maand zijn er aantal leuke dingen gebeurd. Zo is Saskia langs geweest en hebben we een fantastische twee weken gehad. Ik heb haar vele mooie plekjes van het eiland laten zien. Erg leuk!! Daarnaast heb ik vakantieplan gedraaid, wat hier een soort zomerkamp is bij een vereniging/opvang/mensen-met-te-veel-tijd. Tof om een groep kinderen een week lang helemaal af te matten, samen een band op te bouwen en ze op een korte termijn iets bij te leren!
Een grappig gesprek wat tijden de week ontstond: ik zag een vader en wenste hem een fijne ochtend. Vervolgens vroeg hij hoe zijn zoon het deed #smalltalk. Daarna kwam de vraag: 'Ben jij een dochter van -huppeldepup-?' Nee, dat ben ik niet. Je hebt zo'n bekend gezicht, je doet me denken aan een oude vriend van me. Ben je dan in Nederland opgegroeid? Conclusie (lees het doel uit mijn eerste blog): zo bruin zijn als de lokale bevolking. Dat is misschien nog niet helemaal gelukt, maar ik kan er wel mee door.

Verder heb ik eigenlijk helemaal geen leuke feitjes. Misschien eentje: ik ben in kilo's nog niks aangekomen. Ik stond van de week bij mijn oppasadresje op de weegschaal en ik woog hetzelfde, zoals ik al jaren wegen. Dus ik heb de conclusie getrokken dat ik mijn spieren ben verloren en er vet voor terug heb gekregen. Want sporten.... daar doe ik hier vrij weinig aan.
Renée en ik gaan ongeveer één keer per week naar Zumba. Het niveau is laag, maar in ieder geval fijn om ieder geval iets te doen. Daarnaast hebben we een nieuwe sport gevonden: windsurfen. Bovenaan in deze blog was er al iets over windsurfen te lezen. Nu nogmaals. Afgelopen maandag mocht ik van het cadeau van LOLA een keer een proefles windsurfen proberen. Dat was zo leuk om te doen. Dus dat is ons extra uurtje in de week sporten haha xD

Fietsen en traplopen doe ik helaas al drie maanden niet, en dat voel je best wel goed in je conditie. Zo liep ik van de week naar het strand 1000 steps (wat ongeveer twee verdiepingen omhoog zijn, geen duizend dus :P) en ik was werkelijk uitgeput toen ik boven was. Ik denk dat mijn lichaam blij is als het weer mag fietsen en afgebeuld mag worden.

Ondanks de prettige sfeer op het eiland, een strand om de hoek en iedere dag heerlijk weer, miste ik voor Bonaire mijn vrienden in Nederland best wel veel. Het liefst zou ik iedereen gewoon even willen knuffelen, een avond heerlijk genieten, dansen en losgaan. Helaas zit dat er niet in, en doe ik het met de Skype-gesprekken. Wat al heel vertrouwd en fijn voelt :) Even verhalen horen van vrienden, waar meestal aan twee woorden al genoeg is. Het lijkt me dat dit meer dan normaal is, en dat iedereen die tijdje weggaat hier af en toe last van heeft. Het was in ieder geval erg fijn dat ik dit weekend even kon ontspannen en opladen!

Verder.... heb ik nog één ding te vertellen: dat is namelijk de avondwandeling die ik op de Christoffelberg heb gemaakt. Deze had ik in de eerste weken 's ochtends in het daglicht gelopen. Nu liep ik echter in het donker met een lamp op mijn voorhoofd #supersexy. Om niet alleen aan mezelf te denken, maar ook wat sfeer in de groep te brengen, had ik kerstverlichting aan mijn tas vastgemaakt. Iedereen noemde me vanaf dat moment 'Kerstboom' i.p.v. Naomi. Oftewel, dat was een geslaagde wandeling! Leuk detail: we mochten met Suus (collega) en haar familie meelopen; allemaal locals! Altijd leuk :D

Nu heb ik werkelijk niks meer te vertellen. Goed verhaal. Lekker kort.

Heb je vragen? Stel ze. Heb jezelf een leuk verhaal? Stuur dan een berichtje.

Tot de volgende keer!